Maurinho Jonathan Riedewald zit vol zelfvertrouwen in het kantoor van de GVB bij de tramremise op de Lekstraat. ‘Leuk dat we elkaar nu kennen!,’ zegt hij tegen de HR-manager van de GVB. Een carrière bij de GVB ziet hij wel zitten. Daarnaast werkt hij aan zijn eigen uitvinding. ‘Daar kan ik niet teveel over vertellen, want ik heb er nog geen patent voor aangevraagd.’ ‘Dat lezen we dan wel in de krant,’ zegt Peter Buisman.
Daar is het mis gegaan
‘Ik werkte bij de RAI als beveiliger, ik stond 12 uur per dag bij de deur om te controleren of mensen een helm droegen. Het was zó saai. En het verdiende niet goed. Ik moest daar echt weg. En dat heb ik ook gedaan.’ Achteraf is het daar mis gegaan, want Maurinho heeft daarna vier maanden geen werk gehad. En in die vier maanden kwam alles tegelijk.
Alles tegelijk
Na een stevige discussie met zijn moeder was hij niet meer welkom thuis. Daarna kreeg hij ook nog ruzie met zijn vriendin. ‘Ik ben naar mijn zus gegaan en raakte in een dip. Ik kon niet meer van de bank afkomen. Mijn zus kon het niet aanzien. Ze zei: “Je bent 22 jaar. Je bent slim, je hebt je VMBO-diploma Maatschappelijk Werk afgerond. Dus het is geen optie dat je hier alleen maar op de bank hangt. Van mij mag je hier blijven wonen, maar op één voorwaarde: Je moet wel werken.” Eigenlijk heeft zij me daarmee gered.’
Twee keuzes
‘Anouar gaf me ook twee keuzes, net als mijn zus,’ vertelt Maurinho. Anouar Yacoubi was zijn coach van het Jongerenpunt van de gemeente Amsterdam. ‘Hij zei: “Oké, ik kan je sturen, ik kan je coachen om je doel te bereiken. Maar ik ga niet achter je aanrennen. Je moet het uiteindelijk zelf doen.” Kies maar: Blijf je hier, of ga je verder met je leven?”
Eindelijk aan het werk
Maurinho deed afgelopen week zijn examen bij de GVB, een toets die iedere werknemer aflegt. ‘De eerste keer ben ik niet geslaagd, dus voor de herkansing heb ik echt mijn best gedaan. Gelukkig kan ik onder druk goed presteren, hoe meer druk ik voel, hoe beter ik ga werken.’ Hij was binnen twintig minuten klaar. Gisteren hoorde hij dat hij geslaagd was. ‘Mijn moeder was echt zó blij. Nu zitten we allebei op de tram. Dat had zij echt nooit gedacht. En ik eerlijk gezegd ook niet! Vrijdag is zijn eerste werkdag. Ik kan niet wachten!’