Foto: Arjen Born

“Zijn jullie er nu al? Ik dacht dat jullie over een kwartier pas kwamen. Wat mijn verhaal is? Laat me vooruit kijken. Het verleden daar kan je niks aan doen. Ik hoop toekomstgericht te worden en eindelijk het verleden achter me te laten.”

“Ik ben een hele vreemde man. Toen ik Buurtzorg kreeg via de GGZ – tja ik heb een verleden dat wil je niet weten – dacht ik: mijn huis is heilig, er komt geen mens in. Maar toen kreeg ik het derde telefoontje. Ik dacht: godver weer die Buurtzorg. Gelukkig heb ik opgenomen. Als ik terug kijk zie ik dat ik me totaal aan het isoleren was.”

“Mijn huis is heilig, er komt geen mens in”

“Vier jaar geleden mocht alleen Sjoerd komen, nu komt het hele team bij me over de vloer. De band met Sjoerd gaat natuurlijk heel diep. Ik ken hem al vanaf het begin. We praten over alles, ik heb heel veel interesses, toneel, Ajax, politiek, dat soort dingen.”

“Wat me tot tranen toe roerde is dat Sjoerd me hielp op de dag dat ik naar de dokter moest van de GGZ. Ik was bang. En hij hielp me. Hij deed de lichten uit, de tv uit. ‘Peter, vergeet je shag niet’. Ik stapte in de stadsmobiel en hij zwaaide me uit. Het deed me aan een zin uit een gedicht denken: Als ik de angst heb om de brug over te gaan, zwaai me na en ik zal mijn angst overwinnen.”

Cliënt: Peter Keijser
Buurtzorgmedewerker: Sjoerd Groen
Buurtzorgteam: Amsterdam – Pijp – Rivierenbuurt

Dit interview is uit een reeks van 5 clienten en hun buurtzorgmedewerker. Lees ze hier alle 5 (PDF)